' +
'
Wat heeft je ertoe aangezet om kunst te maken en kunstenaar te worden? (Gebeurtenissen, gevoelens, ervaringen...)
Als kind was ik enig kind - mijn broer werd vele jaren later geboren - en ik had een zeer pijnlijke jeugd vanwege de ziekte van mijn vader (HIV) en een moeilijke relatie met mijn moeder. Vele jaren later ontdekte ik dat hij niet mijn biologische vader was, maar dat is een ander verhaal. Mijn ontsnapping uit de realiteit was creativiteit, dus ik bracht mijn tijd door met tekenen, fotograferen en het ondernemen van vele andere activiteiten die me in staat stelden om te dromen.
Wat is je artistieke achtergrond en met welke technieken en materialen heb je tot nu toe geëxperimenteerd?
Mijn educatieve achtergrond ligt in grafisch ontwerp, tekenen en fotografie. Ik begon met tekenen en fotografie, daarna verdiepte ik me in beeldhouwen, decorontwerp, graveren, naaien, borduren, video en elektromyografie. Ik heb gewerkt met papier, hout, hars en stof. Ik heb veel geëxperimenteerd en er is nog zoveel dat ik wil leren.
Wat zijn de drie aspecten die jou onderscheiden van andere kunstenaars en jouw werk uniek maken?
Mijn belangrijkste missie is altijd geweest om het tweedimensionale driedimensionaal te maken: om het kunstwerk binnen te gaan en erin te zinken, het uit elkaar te scheuren en erin te duiken, het oppervlak te openen en te zien wat eronder ligt. Ik geloof dat dit een fundamenteel aspect van mijn werk is.
Een ander belangrijk element is de synergie van verschillende technieken die samenwerken. In mijn creatieve proces gebruik ik altijd meer dan één techniek. Bijvoorbeeld, in de cyanotypes die ik momenteel maak, verwerk ik soms tekenen, de suminagashi-techniek of decoratieve elementen met andere pigmenten.
Het laatste aspect betreft kleur. In de loop van de tijd heb ik een persoonlijk kleurenpalet ontwikkeld dat ik consequent gebruik. In mijn laatste project is het palet donkerder geworden vanwege technische vereisten, maar de kleuren blijven hetzelfde.
Waar haal je je inspiratie vandaan?
Ik haal inspiratie uit alles om me heen. Ik maak vaak wandelingen om mijn hoofd leeg te maken, lees een boek of kijk een film, maar de meeste ideeën komen 's nachts bij me op, als ik alleen ben in de stilte.
Wat is jouw artistieke aanpak? Welke visioenen, sensaties of emoties wil je oproepen bij de kijker?
Ik voel niet de behoefte om een specifieke sensatie op te roepen bij de kijker, omdat ik sterk geloof in het concept van een open kunstwerk, een kunstwerk dat vrij en zonder beperkingen kan worden geïnterpreteerd. Over het algemeen wil ik echter dat mijn werken een gevoel van heiligheid overbrengen. Daarom gebruik ik specifieke kleuren en beeldcomposities die dit idee uitdrukken. Verder draait mijn werk om verandering en evolutie, dus ik druk niet te veel van mezelf af in intentieverklaringen, en ik geef mijn werken ook geen titels, ik wil dat ze open pagina's blijven die geschreven kunnen worden.
Wat is het creatieve proces achter jouw werken? Is het spontaan of gaat het gepaard met een lange voorbereidende fase (technisch, geïnspireerd door klassieke kunst of andere invloeden)?
Het creatieve proces van mijn werk kan worden omschreven als een dans tussen het idee dat ik in gedachten heb en het experimenteren zelf. Eerst kies ik een afbeelding, een afbeelding die op dat moment ideeën en emoties in mij oproept. Soms bekijk ik afbeeldingen die ik al jaren heb, terwijl het andere keren een pas gemaakte foto is. Dan begin ik te observeren en te fantaseren. Ik heb een zeer levendige verbeelding en ik breng vaak uren door met het visualiseren van alle mogelijke scenario's.
Zodra ik heb besloten hoe ik wil beginnen, bereid ik de vellen voor en begin ze te scheuren. Dit markeert het begin van het experimenteren, want zelfs de kleinste wijziging in elke stap kan alles veranderen. Dit deel van het proces kan dagen of zelfs weken duren. Ik blijf lagen aanbrengen en testen tot ik tevreden ben, en doe voortdurend talloze pogingen.
Gebruikt u een bepaalde werktechniek? Zo ja, kunt u mij dat uitleggen?
Ik gebruik voornamelijk de cyanotypietechniek, maar het grootste deel van mijn werk richt zich specifiek op toning. We zijn gewend om cyanotypieën in het blauw of, hooguit, in sepiatinten te zien, maar in werkelijkheid kun je met deze techniek het hele kleurenspectrum bestrijken en het proces is echt spannend. De laatste tijd ben ik vooral gefocust op driekleurencyanotypie en agamografie.
Zijn er innovatieve aspecten in uw werk? Kunt u ons vertellen welke dat zijn?
Zoals ik in het vorige antwoord al zei, is tricolor cyanotypie er een van. Ondanks de eerbiedwaardige leeftijd van deze techniek, blijft het een experimenteel proces dat maar weinig mensen beoefenen. Dan is er nog agamografie, een fascinerende optische illusietechniek die ik erg interessant vind.
Is er een specifiek formaat of medium waar je je het prettigst bij voelt? Zo ja, waarom?
Al mijn stukken zijn 15 × 21 cm groot. Voor mij is dit formaat perfect: het is klein en hanteerbaar, groot genoeg om aan te werken, maar compact genoeg om praktisch te zijn. Ik zou graag grotere stukken maken, maar alleen in opdracht, omdat ik het idee niet prettig vind dat ze hier maar blijven staan en ruimte innemen. De afgelopen jaren heb ik geprobeerd mijn opslagruimte zo veel mogelijk op te ruimen.
Waar maak je je werk? Thuis, in een gedeelde studio of in je eigen werkruimte? En hoe organiseer je je creatieve proces in deze ruimte?
Ik heb altijd mijn studio thuis gehad, maar de laatste tijd is mijn ruimte kleiner geworden sinds ik weer een baby heb gekregen. Dus ik denk erover om een atelier te openen, maar het is nog maar een ontluikend idee. Orde is niet mijn sterkste punt en vaak eindigen de wasbakken thuis vol met prints die liggen te drogen - voor ieders geduld! Het mentale proces, het knippen en monteren, vindt allemaal plaats aan mijn bureau, wat mijn kleine maar essentiële creatieve ruimte is.
Leidt uw werk ertoe dat u reist om nieuwe verzamelaars te ontmoeten, beurzen of tentoonstellingen te bezoeken? Zo ja, wat brengen deze ervaringen u?
Ja, ik heb om die reden veel gereisd. De laatste tijd ben ik meer stationair vanwege mijn zwangerschap, en richt ik me meer op het creëren. Ik moet zeggen dat ik zelfs in deze periode van minder reizen erin ben geslaagd om nieuwe connecties en projecten op te bouwen met mensen en organisaties die mijn werk online waardeerden. Voor iemand als ik, die niet per se van drukte houdt, kan dit juist positief zijn.
Hoe ziet u de evolutie van uw werk en uw carrière als kunstenaar in de toekomst?
Ik heb er een regel van gemaakt om me mijn toekomstige carrière niet voor te stellen om onnodige angst te voorkomen. Ik concentreer me liever op het heden en wat ik de komende vijf dagen wil bereiken. Deze aanpak stelt me in staat om een ritme in mijn werk te behouden en verwachtingen te vermijden. Als ik mezelf in de toekomst moet voorstellen, zie ik mezelf vol verwondering, maar misschien is dat meer een wens dan een voorspelling.
Wat is het thema, de stijl of de techniek van uw nieuwste artistieke productie?
Het thema is het thema dat door mijn hele oeuvre loopt: verandering! Werken aan verandering is als het najagen van een vis en proberen hem met blote handen te vangen. Ik geloof dat het een ware existentiële paradox is, omdat je zoektocht zelf evolueert, je gedachten evolueren en niets hetzelfde blijft. Werken aan verandering betekent dus werken aan het concept van het leven zelf. Dit werk heet Guideline Routine om te benadrukken dat kunst het heden vertegenwoordigt en het heden niets meer is dan een reeks keuzes die worden gemarkeerd door een ritme in de tijd. Wat de techniek betreft, heb ik het al uitgebreid besproken.
Kunt u ons vertellen over uw belangrijkste tentoonstellingservaring?
Ik weet het niet zeker. Er is volgens mij geen enkele ervaring die belangrijker is dan de andere.
Als je een beroemd kunstwerk uit de kunstgeschiedenis zou mogen maken, welke zou je dan kiezen? En waarom?
Ik zou waarschijnlijk kiezen voor een schilderij van Bosch of Het aankleden van de bruid van Max Ernst, vanwege de surrealistische aspecten en de lensvormige precisie waarmee ze zijn uitgevoerd.
Als je een beroemde artiest (levend of dood) zou kunnen uitnodigen voor een etentje, wie zou dat dan zijn? Hoe zou je voorstellen om de avond door te brengen?
Zeker Roger Ballen—ik aanbid hem! Ik zou het geweldig vinden als we de avond zouden doorbrengen met wat drinken en praten.
Olimpia Gaia Martinelli 
